پرش به محتوا

افزایش آلدول موکایاما

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اجزا افزوده شده
Carbonsäureester
آلدئید (R۱ = آلکیل، آریل)
یا فرمات (R۱ = OR)
Phosphorsäureester
سیلیل انول اتر (R۱ = آلکیل، آریل، H;
R۲ = آلکیل، آریل، H, OR, SR)

افزایش آلدول موکایاما (به انگلیسی: Mukaiyama aldol addition) یک واکنش آلی و نوعی واکنش آلدول بین یک سیلیل انول اتر و یک آلدئید یا فرمات است.[۱] این واکنش توسط تروآکی موکایاما (۱۹۲۷–۲۰۱۸) در سال ۱۹۷۳ کشف شد.[۲] انتخاب واکنش‌دهنده‌های وی امکان واکنش متقابل آلدول بین آلدئید و کتون یا یک آلدئید متفاوت و بدون خود متراکم شدن آلدئید را فراهم می کند. به همین دلیل از این واکنش در سنتزهای آلی بسیار استفاده می شود.

سازوکار

[ویرایش]

در زیر، سازوکار واکنش با R۲ = H نشان داده شده است:

Mukaiyama Aldol-MechanismusV7 en
Mukaiyama Aldol-MechanismusV7 en

در مثال ذکر شده اسید لوئیسی TiCl۴ مورد استفاده قرار گرفته است. ابتدا، اسید لوئیس جز آلدهید را فعال می‌کند و به دنبال آن پیوند کربن-کربن بین انول سیلان و آلدهید فعال شده تشکیل می شود. با از دست دادن کلروسیلان، ترکیب ۱ تشکیل می شود. محصول مورد نظر، مخلوط راسمیک ۲ و ۳، به وسیله استحصال آبی بدست می آید.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. Mukaiyama, T.; Kobayashi, S. (1994). "Tin(II) Enolates in the Aldol, Michael, and Related Reactions". Org. React. 46: 1. doi:10.1002/0471264180.or046.01. ISBN 0471264180.
  2. New aldol type reaction Teruaki Mukaiyama, Koichi Narasaka and Kazuo Banno Chemistry Letters Vol.2 (1973) , No.9 pp.1011–1014 doi:10.1246/cl.1973.1011
  3. Kürti, László; Czakó, Barbara (2005). Strategic applications of named reactions in organic synthesis: background and detailed mechanisms. Elsevier Academic Press. pp. 298–299. ISBN 978-0-12-429785-2.